DIA DA POESIA, 21 DE MARZO A POESÍA É O GRAN MILAGRE DO MUNDO Insinareiche sin berros. O poeta é un mestre sin ira. Levareite ó meu reino, onde te agarda a bandeira da espranza. Non che amostraréi aquéla triste, abatida sobre o mastro, solitaria baixo unha chuvia cincenta. Estóu arrepentido de pensar que o máis brosmo e brután dos homes non poida descalzarse pra entrar no noso reino. (¡A poesía é o gran milagre do mundo!) Eu faréi que olles a través das túas maos toscas a luz da túa sangre. Puliremos a túa frente de seixo hasta case facela lúa. Non che faréi erguer pesadas pedras, nin subir o monte máis alto onde cravada está a bandeira do meu verso, nin soster cos teus hombros as noites. Todo esto xa o ten feito o poeta por ti, pra ti e máis pra o mundo. Eu asegúroche que quedarás enviso fitando prás estrelas. O xoto palpexar das túas maos chegará a conocer as rosas invisibles na noite. Sentirás o borboriño da propia sangre i o silencio que todos levamos cando digas:
